Sunday, November 27, 2011

राहूनच गेले...

 NOTE: ही कविता पूर्णपणे  माझी नाही,  काही ओळी कुठेतरी वाचल्याचे मला आठवते त्यात थोडे माझे शब्द (Block font मधले ) टाकून पाहतोय...


एखाद्यावर जीवापाड प्रेम करावे पण ते ओठांवर  न यावे
तशी कारणे ही  असतात त्या मागे
तिच्या मनात काय  आहे? ( हे तर समजण्यापलीकडे आहे  :-p)
तिला कोणी दुसरा आवडतो का ?
मैत्रीत फुट तर पडणार नाही ना?
या आणि अशा अनेक चिंता सतावू लागतात...
आणि काही गोष्टी मनातच राहून जातात...


अशाच मनात राहिलेल्या काही भावनांबद्दल...
                                           
                                                             राहूनच गेले...

सांगायचे होते तुला खूप काही
राहूनच गेले सगळे काही
मनातले गुपित ओठांवर कधी आलेच नाही...

तुझ्या सहवासात असताना
तुलाच हृदयात साठवताना


तुझ्या सहवासात नसताना
तुझ्याच आठवणीत रमताना


तुला हसताना पाहताना
तुझ्याच हास्यात सर्वकाही विसरताना


तू  डोळ्य्नसमोर असताना
तुझ्याच  डोळ्यात स्वतःला  हरवताना


राहूनच गेले या आयुश्यात जगायचे तुझ्यासोबत
 भविष्याची  स्वप्ने मनी विणताना 


तू रागावशील , सोडून जाशील
मैत्रीचा धागा तोडून जाशील

अशा शंका, कुशंका, भास मनात येऊन गेले
त्यामुळेच की काय
माझे जीवापाड प्रेम व्यक्त  करायचे राहूनच गेले...

4 comments:

  1. u hv filled in the blanks fantastically...:)

    ReplyDelete
  2. Sangun pahaycha hota ekdaa-tari tila..........

    ReplyDelete
  3. "All life is a chance. So take it!
    The person who goes furthest is the one
    who is willing to do and dare."

    ReplyDelete