तिला लिहिलेली न दिलेली पत्रे ।।। (3)

तिला लिहिलेली  न  दिलेली पत्रे ।।।

३

प्रिय ,
पुन्हा पत्र लिहायला सुरुवात केलीए...माहित आहे खूपच उशीर झाला  आहे , पण त्यास आता इलाज नाही वेळेची बंधने आडकाठी आणतायेत , जाऊदे त्या साठी पत्र नाही लिहिले, मनमोकळ्या गप्पा माराव्यात तुझ्या सोबत  असे वाटत होते आणि आज थोडा वेळाही आहे …

आता तुझ्याबद्दलथोड्या गोष्टी माहित झाल्या आहेत .( अर्थातच त्या तुझ्या कडून नाही कळल्या ).

साडीची तुला आवड आहे असे काही माहिती अंशी कळले , ते बरोबर कि चूक याची मी शाहनिशा नाही केली , पण तुझ्या फोटोमधून त्याची प्रचीती आलीच. फोटो आणि प्रत्यक्ष पाहण्यात तसा जमीन अस्मानाचा फरक ...

म्हणूनच तुला प्रत्यक्ष साडीत पाहण्यासाठी मन अधीर झाले होते ... चातक जसा पावसाच्या थेंबाची वाट पाहत असतो त्या प्रमाणे मी हि तुला साडीत पाहण्यासाठी आतुर झालो होतो .(exaggeration)

ज्या क्षणाची मन आतुरतेने वाट पाहत होते तो क्षण आलाच!!! (ऑफिस मधला ट्रेडीशनल डे )

त्या रुपात तुला तसेच्या तसे साठवून घेतलेय. ती वेळ , तो क्षण .... आता लिहिताना ते वर्णन फारच फिके वाटत्ये ....[ ज्याप्रमाणे तुला साडीत पाहिल्यावर बाकी सारेच फिके झाले होते.].

आता मला खरच नाही सांगता येणार कि तू कशी दिसत होतीस  , माझी रिअक्श न काय होती तुला पहिल्यांदा साडीत प्रत्यक्ष पाहताना किव्वा माझ्या हृदयाची स्पंदने किती पत्तिनी वाढली होती. हे सारे ज्याने मला तेव्हा पहिले त्यालाच  माहिती.

माझ्या तोंडून "ओह्ह्ह्ह माय गॉड !!! Am i watching a Dream? wo white sari me Pari hai kya ?" असे काही शब्द निघाले होते  असे मला कोणाकडून तरी कळले.

इतके सुंदर कोणी दिसू शकते का? सफेद रंगाच्या पोशाखात एखादी परी जशी  दिसते त्या प्रमाणेच दिसत होतीस केवळ हातात एक चांदणी असलेली काठी दिली असती तर ditto same. ;)

तुला पुनः पुन्हा त्या रुपात पाहण्याची माझी कसरत सुरु होती , त्या दिवसात माझ्याकडून किती आणि कसे काम झाले हे विचारूही नका. मला स्वतःलाच माहित नव्हते मी पूर्ण  दिवस केले काय ? काही करायला घेतले कि माझ्या समोर "परी" उभिच .

असा सुंदर अनुभव आयुष्यात पहिल्यांदाच आला होता त्यामुळे तो अनुभवण्यात एक प्रकारची वेगळीच मजा येत होती ,काम  काय रोजचेच  आहे असे क्षण पुन्हा थोडीच येणार आहेत? असे मनाला पटवून कामापासून थोडा काना डोळा केला ;) .

का कुणास ठाऊक तो दिवस तसाच थांबवा असे वाटत होते , तुला त्या रुपात पाहतच  राहावे हे मनोमन वाटत होते , काय करणार कितीही इच्छा असली तरी  सगळेच  मनासारखे घडत नाही ना , तुला साडीत प्रत्यक्ष पाहण्याची इच्छा मात्र पूर्ण  झाली होती त्याचेच समाधान.....

चल थांबायला  हवे आता , पण आता नियमित  पत्र लिहिणार असा निश्चये केलाय. :)

भेटू लवकरच …।

तुझाच,